اشعار عرفانی و مذهبی و اجتماعی

جمعه یعنى یك غزل دلواپسى

جمعه یعنى گریه هاى بى كسى

جمعه یعنى روح سبز انتظار

جمعه یعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراریهاى آب

جمعه یعنى انتظار آفتاب

جمعه یعنى ندبه اى در هجر دوست

جمعه خود ندبه گر دیدار اوست

جمعه یعنى لاله ها دلخون شوند

از غم او بیدها مجنون شوند

جمعه یعنى یك كویر بى قرار

از عطش سرخ و دلش در انتظار

انتظار قطره اى باران عشق

تا فرو شوید غم هجران عشق

جمعه یعنى بغض بى رنگ غزل

هق هق بارانى چنگ غزل

زخمه اى از جنس غم بر تار دل

تا فرو شوید غم هجران دل

لحظه لحظه بوى ظهور مى آید

عطر ناب گل حضور مى آید

سبز مردى از قبیله عشق

ساده و سبز و صبور مى آید

امام صادق(ع):

آنگاه که قیامت برپا شود،منادی الهی فریاد می‌زند

 أین الرجبیون...؟

کجایند آنان که ماه رجب را گرامی داشتند و از آن بهره‌ها بردند...؟

روایت است :

کسی که دررجب در وقت صبح هفتاد مرتبه و

در وقت پسین نیز هفتاد مرتبه بگوید:

(( استغفرالله و اتوب الیه))

 و چون تمام کرد

دستها را بلند کند و بگوید: اللهم اغفرلی وتب

علیَّ، پس اگر در ماه رجب بمیردخدا از او

راضی باشد و آتش او را مسّ نکند به برکت

رجب.

مفاتیح الجنان